Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Παναγία Σουμελά: Η Ρωσία ζητάει από την Τουρκία ενεργοποίηση των βυζαντινών ναών

Το θέμα της πνευματικής, βυζαντινής κληρονομιάς και ειδικότερα του μέλλοντος της ορθοδόξου Μονής της Παναγίας Σουμελά, στον ιστορικό Πόντο, τέθηκε στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο Στρασβούργο, από τον Ιβάν Σαββίδη, μέλος της ρωσικής αντιπροσωπείας, βουλευτή της Κρατικής Δούμας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Σαββίδης, ευχαρίστησε τον πρόεδρο της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, για τη δυνατότητα διεξαγωγής θείας λειτουργίας στην ιστορική Μονή της Παναγίας Σουμελά, στην Τραπεζούντα, που τελέστηκε για πρώτη φορά το Δεκαπενταύγουστο του 2010, ύστερα από ογδόντα οκτώ χρόνια. Παράλληλα, έθεσε θέμα να υπάρξει δυνατότητα μεταγενέστερης χρήσης, για θρησκευτικούς λόγους, σημαντικών βυζαντινών ναών και μονών, ενώ υπενθύμισε τη θλιβερή τύχη της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.

Σε επιστολή του προς τον πρόεδρο της Τουρκίας, ο κ. Σαββίδης ζητάει να εξεταστεί η δυνατότητα παράδοσης της Μονής της Παναγίας Σουμελά στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με στόχο την αναστήλωσή της, αλλά και την έναρξη θρησκευτικής δραστηριότητας, σύμφωνα με τους ορθόδοξους κανόνες.
«Στη βάση του συστήματος αξιών της ορθόδοξης θρησκείας, όπως και του ισλάμ, είναι η καλοσύνη, η ευαισθησία και η αυταπάρνηση, που αναμφισβήτητα συνδέει τους λαούς μας και εγγυάται την στερέωση των σχέσεων καλής γειτονιάς μεταξύ των χωρών μας», τονίζει μεταξύ άλλων, στην επιστολή του ο κ. Σαββίδης.
Ο Αμπντουλάχ Γκιουλ υποσχέθηκε στον Ρώσο βουλευτή να εξετάσει το θέμα συνεργασίας στον τομέα του διαλόγου πολιτισμών και θρησκειών, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ιβάν Σαββίδη.

Ο διεστραμμένος σφαγέας των Λαών της Ανατολίας στο Μπρόντγουεϊ

Η Τουρκία αναζητά νέους τρόπους για να αποτρέψει την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Ουάσιγκτον, χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο μέσο.Στην Νέα Υόρκη και στο θέατρο Μπρόντγουεϊ  ανέβηκε θεατρικό έργο με τον τίτλο "Για την Αγάπη" βασιζόμενο  στο ομόλογο μυθιστόρημα, συγγραφέας του οποίου είναι ο Negir Eyuboglu και αφηγείται την ερωτική ιστορία ανάμεσα σε ένα κορίτσι που ονομάζεται  Hermine αρμενικής καταγωγής και η οποία ζεί  στο Πριγκηπονήσι με τον  ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και διεστραμμένο σφαγέα των Λαών της Ανατολίας .Στο  μυθιστόρημα αναφέρεται πως η  Hermine είχε κάποτε ονειρευτεί ότι της δόθηκε ένα χρυσό κλειδί  που θα άνοιγε ένα παλάτι και η ίδια μετέφρασε το όνειρο της ως ένδειξη οτι θα πραγματοποιηθεί το όνειρο της και θα ζήσει με τον Ατατούρκ.
Το σενάριο έχει γραφεί απο την Ayse Eldek-Richardson η οποία έχει γεννηθεί στην Τουρκία αλλά απο το 1997 ζεί και εργάζεται στις ΗΠΑ  και ανέβηκε απο την θεατρική ομάδα American Repertory Theater & Entertainment στην αγγλική γλώσσα.Το έργο έγινε δεκτό με ενθουσιασμό απο το κοινό μεταξύ των οποίων ήταν ο Τούρκος Γενικός  Πρόξενος Μεχμέτ Samsar Samsar'ın , ο Τούρκος Μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ  Ertugrul Apakan .



Πηγές: Μilliyet.com, Νews.am

Κυκλοφόρησε το 23ο φύλλο της ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ


Φύλλο Ιανουαρίου 2011
ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ: Το ‘κλειδί’ για μια δίκαιη λύση στο Αιγαίο και ο ...τρίτος δρόμος!

«Με βάση άρθρο του κ. Ηρακλείδη, καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και Επίλυσης Συγκρούσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, που δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑ (16-1-2010) και το αναδημοσιεύουμε, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι ‘από τις συνομιλίες του 1976-1981 συνάγονται 10 κατευθυντήριες γραμμές, στη λογική, θα έλεγα, ενός «μεγάλου πακέτου επίλυσης»’, με τελευταία και ‘φαρμακερή’ γραμμή την εξής: Η αποφυγή δημιουργίας εκατέρωθεν αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ).
…Όμως, όσον αφορά το φυσικό αέριο το οποίο θα εξαχθεί σε περιοχή που βρίσκεται στις ΑΟΖ Κύπρου-Ισραήλ, για να έχει νόημα η εξόρυξή του, θα πρέπει να εξασφαλιστεί το δρομολόγιο που θα ακολουθήσει ο αγωγός μεταφοράς στις ενεργοβόρες αγορές που το έχουν ανάγκη, δηλαδή στην Ευρώπη… Οι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει ένας τέτοιος αγωγός είναι τρεις. Ο πρώτος περνά μέσω Ισραήλ-Λιβάνου-Συρίας-Τουρκίας, ο δεύτερος μέσω Ισραήλ-Αιγύπτου-Λιβύης-Τυνησίας-Ιταλίας και ο τρίτος μέσω Κύπρου-Κρήτης-Πελοποννήσου-ηπειρωτικής Ελλάδος … Αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι οι δυο πρώτοι δρόμοι αποκλείονται λόγω σοβαρότατων πολιτικών προβλημάτων, απομένει ο τρίτος δρόμος, ο οποίος όμως έχει και αυτός ένα ‘πρόβλημα’. Θα πρέπει να ορισθεί η ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου-Ελλάδος, για να μπορέσει να περάσει με ασφάλεια και χωρίς προβλήματα ο αγωγός. Για να ορισθεί όμως η ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος, θα πρέπει η Ελλάδα να συμπεριλάβει στην ΑΟΖ το Καστελόριζο, οπότε στην όλη υπόθεση εμπλέκεται και η Τουρκία, με την οποία, με βάση τον κ. Ηρακλείδη, έχουμε συμφωνήσει (;) επί της αρχής να αποφύγουμε αμοιβαία δημιουργία ΑΟΖ.
Η υπογραφή συμφωνίας Κύπρου – Ισραήλ για τον καθορισμό των ορίων μεταξύ των ΑΟΖ, η πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της Ρωσίας κ. Μεντβέντεφ και της πρωθυπουργού της Γερμανίας κ. Μέρκελ στην Κύπρο και η στρατηγική ανάγκη της Ευρώπης μετά τη Ρωσία να αποκτήσει και έναν δεύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου, είναι εξελίξεις που δείχνουν ότι τελικά «Το κλειδί για μια δίκαιη λύση στο Αιγαίο», όπως τιτλοφορεί το άρθρο του ο κ. Ηρακλείδης, δεν είναι στα όσα αναφέρονται εκεί, αλλά ίσως έχει αλλάξει ‘χέρια’ και βρίσκεται ήδη κάπου στα γεωπολιτικά και γεω-οικονομικά συμφέροντα που θα εξυπηρετήσει ο αγωγός του ‘τρίτου δρόμου’ και στην ασφάλειά του

Τ’ Εμέτερα:
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν... του Σάββα Καλεντερίδη
«…οι εξελίξεις φαίνεται ότι μπορούν να βοηθήσουν και την προώθηση της συνειδητοποίησης από την παγκόσμια κοινή γνώμη της διάπραξης της Γενοκτονίας των τριών εκατομμυρίων Χριστιανών της Ανατολής από τους Νεοτούρκους και από τους Κεμαλικούς. Από τη μια πλευρά η ριζοσπαστικοποίηση του ίδιου του Ερντογάν και του κόμματός του, που πλέον συνασπίζεται με δυνάμεις που εντάσσονται στον λεγόμενο ‘άξονα του κακού’, ο οποίος φοβίζει τη Δύση και το λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο, και από την άλλη αλλαγή στάσης του εβραϊκού παράγοντα (που μέχρι τώρα ήταν ο κυριότερος υποστηρικτής της Άγκυρας και στο θέμα της άρνησης της Γενοκτονίας) απέναντι στην Τουρκία, δημιουργούν ευνοϊκές προϋποθέσεις για προσεκτικές συνεργασίες που μπορούν να οδηγήσουν στη σταδιακή διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας που υπέστησαν Έλληνες, Αρμένιοι και Ασσύριοι από τους Τούρκους, εξέλιξη που θα έχει σοβαρές ηθικές, πολιτικές και γεωπολιτικές συνέπειες για την περιοχή… Αν την περίοδο αυτή ήταν μαζί (Γιώργος Παρχαρίδης και Ιβάν Σαββίδης) και αν χειρίζονταν από κοινού το ζήτημα των νέων διεθνών συσχετισμών και της σύναψης νέων συμμαχιών στο θέμα της Γενοκτονίας, κάτι που απαιτεί υψηλού επιπέδου πολιτικούς και διπλωματικούς χειρισμούς, θα μπορούσαμε να καλύψουμε τεράστιο έδαφος και να φθάσουμε κοντά στον πολυπόθητο στόχο… Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους προαναφερθέντες, που έλεγαν και οι παλαιοί.»

Σελ. 2
Ο τηλεοπτικός σταθμός «Πόντος» σύντομα κοντά μας! Έχ' κι έρται!

Σελ. 3 Πολιτική
Το κλειδί για μια δίκαιη λύση, του Αλέξη Ηρακλείδη, Βήμα
Τι σημαίνει η πρόσφατη απελευθέρωση των ηγετικών στελεχών της Χιζμπουλάχ στην Τουρκία! του Σάββα Καλεντερίδη

Σελ. 4-5 Πολιτική
Το Παρίσι εγκαταλείπει τους Αρμένιους
Απαγόρευση της Χριστουγεννιάτικης Λειτουργίας στα Κατεχόμενα
Επιστολή 114 βουλευτών για τη Γενοκτονία των Ποντίων
Σκηνικό επαναχάραξης του χάρτη σε Μέση Ανατολή
Τα ιστορικά βιβλία των Βαλκανίων είναι σκοπιανή προπαγάνδα εναντίον της Ελλάδας
Τουρκική αντίδραση στην Αυστραλία στα περί γενοκτονίας
Ήρθ' ο καιρός: Λευτεριά στον Οτζαλάν: Ο ηγέτης των Κούρδων ζητά να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του κατ' οίκον, με απειλή να αποσυρθεί από το διαμεσολαβητικό ρόλο που παίζει μεταξύ του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος και του τουρκικού κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το προσχέδιο της Διακήρυξης Ίδρυσης του Δημοκρατικού Αυτόνομου Κουρδιστάν
Κάρολος Παπούλιας: «Κατακρεουργηθήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο»
Συμβούλιο της Ευρώπης: Λύση και στο «κουρδικό» ζητά η πρόεδρος της Επιτροπής

Σελ. 6-7 Πολιτική
Στέλνω μια κάρτα στο Καστελόριζο! Εκστρατεία Εμπροσθοφύλακα
Επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Ερζερούμ: Ιθάκη ή Σούσα; του Σάββα Καλεντερίδη, εφ. «Δημοκρατία» 31.12.2010
Ζώνη Αποκλειστικής... έντασης. Η συμφωνία Κύπρου - Ισραήλ αλλάζει το σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο, Ρεπορτάζ Αριστοτελίας Πελώνη, Τα Νέα
Η πρόταση της Delek: Συνεργασία για φυσικό αέριο ζήτησαν οι Ισραηλινοί από τον Χριστόφια, του Πέτρου Θεοχαρίδη
Όλα θα κριθούν από την οικονομική διάσταση, του Αθανασίου Έλλις
Προς νέα συμφωνία για την ΑΟΖ. Μετά την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ, σειρά παίρνει η Συρία, του Μιχάλη Χατζηστυλιανού

Σελ. 8-9 Επιστήμη
Οι Ελληνόφωνοι του Πόντου, το Κέιμπριτζ και οι Ελληνοφανείς ‘άθλιοι’ των Αθηνών, του Σάββα Καλεντερίδη
Τιμή στη Χαρά Νικοπούλου από Ακαδημία Αθηνών, του Δημήτρη Κακογιάννη
Υπό διωγμόν η Πομακική γλώσσα
Ο Μάκης, του Γιώργου Μεταξά
Ο ρόλος των επιστημόνων - διανοουμένων στον κατήφορο της κοινωνίας μας, του Παντελή Ωρολογά
Είστε Τρομοκρατημένος; Μήπως νιώθετε Ένοχος; Εάν ναι, είστε ο «Ιδανικός Έλληνας Πολίτης»! της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη, Ψυχολόγου


Σελ. 10-11 Λαογραφία - Πολιτισμός
Αλεξάντρ Σεργκέγιεβιτς Πούσκιν, Αφιέρωμα σε έναν μεγάλο, άγνωστο στην Ελλάδα Φιλέλληνα, του Κώστα Μαυρόπουλου, του εκ Σαντάς
«Πάτερ, είπαμε να βρέχ’, όχι να φουρκίουμες!», του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Ο καπετάν-Λάζαρος. Αντάρτης στην Πάφρα του Πόντου κατά των Τούρκων και στον Δαφνώνα Ξάνθης κατά των Βουλγάρων, της Μαριέττας Κοντογιαννίδου
Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα - Ήθη και έθιμα από Κορόνιξα Χαλδίας - Μεταλλείο Ταύρου - Μολόχα Κοζάνης, του Ανδρέα Χατζηκυριακίδη
Για τη σωστή προφορά της ποντιακής διαλέκτου, του Κώστα Π. Μαυρόπουλου-Κανλικέτ’

Σελ. 12-13
Ο Πόντος Σήμερα, με την επιμέλεια του Σάββα Καλεντερίδη
Οδοιπορικό στην Τραπεζούντα, της Έφης Χ. Μαυροπούλου

Σελ. 14-18 Ποντιακά δρώμενα σε Ελλάδα και εξωτερικό, από τον Θεόφιλο Κωτσίδη

Σελ. 20 Πολιτισμός
Η τρίτη αναβίωση των Μωμό΄ερων στη Ματσούκα, της Μυροφόρας Ε. Ευσταθιάδου
Θεοφάνια 2011 στην Τένεδο και τη Σμύρνη

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Για τα «ρωμαίικα» (οφίτικη διάλεκτος)

Για τα «ρωμαίικα» (οφίτικη διάλεκτος): άλλο «αρχαία ελληνικά» και άλλο «επιβίωση αρχαϊκών στοιχείων»
Σχετικά με τα πρόσφατα δημοσιεύματα για τους Μουσουλμάνους Πόντιους στον ξένο και ελληνικό τύπο τα οποία και «αναμεταδώσαμε» από την Πύλη (http://www.greek-language.gr/greekLang/portal/blog/archive/2011/...) δεχτήκαμε τις εποικοδομητικές παρατηρήσεις και αντιρρήσεις των κκ Αγγελικής Ράλλη, καθηγήτριας γλωσσολογίας και διευθύντριας του Εργαστηρίου Νεοελληνικών Διαλέκτων του Πανεπιστημίου Πατρών, και Ανθής Ρεβυθιάδου, επίκουρης καθηγήτριας γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τις οποίες και ευχαριστούμε θερμά.
Ασφαλώς ο τίτλος στα Νέα «Αρχαία ελληνικά στην Τουρκία» είναι καθαρά δημοσιογραφικός και πολύ απέχει από το «διάλεκτος κοντινή στα αρχαία ελληνικά» (δική μας διατύπωση, η αλήθεια υπερβολική) ή «διάλεκτος με εξαιρετικό αριθμό αρχαϊκών στοιχείων» (Mackridge 1999).
Οι επιστημονικές αντιρρήσεις για όσα δημοσιεύονται στη συνέντευξη της κας Σιταρίδου στην Independent επικεντρώνονται, μεταξύ άλλων, στην παρουσία του απαρεμφάτου στην εν λόγω διάλεκτο. Η κα Ρεβυθιάδου σημειώνει: «Έχει δημοσιευθεί κάτι από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας στο οποίο να καταδεικνύεται πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η ύπαρξη των συγκεκριμένων απαρεμφατικών δομών είναι επαρκές κριτήριο για την αναγόρευση των Ρωμαίικων ως του πλησιέστερου συγγενή της Αρχ. Ελληνικής; … κανένας από τους παλαιότερους μελετητές (π.χ. Δεφνερ 1877, Deffner 1878, 1880, Dawkins 1914, Mackridge 1987, 1995, 1999, Αsan 1998, Ρεβυθιάδου & Σπυρόπουλος 2009) δεν κατέληξε σε αντίστοιχο συμπέρασμα. … Απαρεμφατικούς τύπους έχουν και τα Grico, γιατί δε βγήκε κανείς να ισχυριστεί κάτι αντίστοιχο;»
Τη σχετική βιβλιογραφία (παλαιότερη) μπορείτε να βρείτε και στο άρθρο του P. Mackridge στο οποίο έχουμε ήδη παραπέμψει (http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/studies/dial...).
Για νεότερα δεδομένα, μπορείτε να συμβουλευτείτε το λεξικό του Asan (Asan, Ömer. 1998. Ο Πολιτισμός του Πόντου. Μετάφραση Α. Φωτοπούλου, γενική επιμέλεια και μετάφραση λεξικού και σημειώσεων γραμματικής Σ. Ιωαννίδου & Χ. Παπαδοπούλου. Θεσσαλονίκη: Αφοι Κυριακίδη) [Πρωτότυπο Asan, Ömer. 1996. Pontus Kültürü. Mayıs] και τη μονογραφία των Ρεβυθιάδου & Σπυρόπουλου «Οφίτικη Ποντιακή: Έρευνα γλωσσικής καταγραφής με έμφαση στη διαχρονία και συγχρονία της διαλέκτου (Μονογραφία (Μελέτες 2009), Κοινωφελές Ίδρυμα Ι. Σ. Λάτση, 2009, στο http://www.latsis-foundation.org/files/Meletes2009/11.report.pdf).
Η κα Ράλλη, εξάλλου, σε επιστολή της προς τους Διευθυντές των εφημερίδων που αναδημοσίευσαν τη συνέντευξη της κας Σιταρίδου επισημαίνει: «Τα Ρωμαίικα ανήκουν στις νεοελληνικές διαλέκτους, όπως άλλωστε και τα Ποντιακά της Ελλάδας. Δεν είναι Αρχαία Ελληνικά. Η απευθείας σύνδεση της σημερινής γλωσσικής κατάστασης των Ρωμαίικων με την αρχαιότητα, χωρίς να λαμβάνεται υπ’όψιν η υπερδισχιλιετής ενδιάμεση γλωσσική ιστορία, δεν ωφελεί αλλά βλάπτει την ελληνική γλώσσα και την αντίληψη που έχουν για αυτήν Έλληνες και ξένοι.» Βλ. αναλυτικά, συνημμένο αρχείο.
Μακριά από εμάς (τους δημιουργούς και όσους συντηρούν τον δικτυακό τόπο της Πύλης) απόψεις που αναπαράγουν ή συντηρούν α-ιστορικές απόψεις περί γλώσσας και γλωσσικής συνέχειας. Βέβαια, η ενότητα "Τύπος" στην "Ενημέρωση" αφήνει κάποια περιθώρια και για την αναμετάδοση μη επιστημονικών- ή όχι άκρως τεκμηριωμένων- θέσεων, οι οποίες δεν σχολιάζονται πάντα, αλλά αφήνονται στην κρίση του χρήστη-αναγνώστη. Και αυτό γιατί επιδίωξή μας είναι να αποτελεί η Πύλη πεδίο διαλόγου και όχι χώρο κλειστού περιεχομένου, ποτέ όμως σε βάρος της επιστημονικής εγκυρότητας.
Σχετικά, λοιπόν, με το συγκεκριμένο θέμα ανοίγουμε τον διάλογο και περιμένουμε τις συμβολές όλων όσοι ασχολούνται συστηματικά με τις νεοελληνικές διαλέκτους. Η ύπαρξη στην Πύλη ολόκληρης σχετικής θεματικής ενότητας επιβεβαιώνει τη σημασία που αποδίδουμε σε αυτή τη διάσταση ποικιλότητας της ελληνικής γλώσσας.
Ασφαλώς ο τίτλος στην εφημ. Τα Νέα «Αρχαία ελληνικά στην Τουρκία» είναι καθαρά δημοσιογραφικός και πολύ απέχει από το «διάλεκτος κοντινή στα αρχαία ελληνικά» (δική μας διατύπωση, η αλήθεια υπερβολική) ή «διάλεκτος με εξαιρετικό αριθμό αρχαϊκών στοιχείων» (Mackridge 1999).
Οι επιστημονικές αντιρρήσεις για όσα δημοσιεύονται στη συνέντευξη της κας Σιταρίδου στην Independent επικεντρώνονται, μεταξύ άλλων, στην παρουσία του απαρεμφάτου στην εν λόγω διάλεκτο. Η κα Ρεβυθιάδου σημειώνει: «Έχει δημοσιευθεί κάτι από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας στο οποίο να καταδεικνύεται πέρα από κάθε αμφιβολία ότι η ύπαρξη των συγκεκριμένων απαρεμφατικών δομών είναι επαρκές κριτήριο για την αναγόρευση των Ρωμαίικων ως του πλησιέστερου συγγενή της Αρχ. Ελληνικής; … κανένας από τους παλαιότερους μελετητές (π.χ. Δεφνερ 1877, Deffner 1878, 1880, Dawkins 1914, Mackridge 1987, 1995, 1999, Αsan 1998, Ρεβυθιάδου & Σπυρόπουλος 2009) δεν κατέληξε σε αντίστοιχο συμπέρασμα. … Απαρεμφατικούς τύπους έχουν και τα Grico, γιατί δε βγήκε κανείς να ισχυριστεί κάτι αντίστοιχο;»
Τη σχετική βιβλιογραφία (παλαιότερη) μπορείτε να βρείτε και στο άρθρο του P. Mackridge στο οποίο έχουμε ήδη παραπέμψει (http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/studies/dial)
Για νεότερα δεδομένα, μπορείτε να συμβουλευτείτε το λεξικό του Asan (Asan, Ömer. 1998. Ο Πολιτισμός του Πόντου. Μετάφραση Α. Φωτοπούλου, γενική επιμέλεια και μετάφραση λεξικού και σημειώσεων γραμματικής Σ. Ιωαννίδου & Χ. Παπαδοπούλου. Θεσσαλονίκη: Αφοι Κυριακίδη) [Πρωτότυπο Asan, Ömer. 1996. Pontus Kültürü. Mayıs] και τη μονογραφία των Ρεβυθιάδου & Σπυρόπουλου «Οφίτικη Ποντιακή: Έρευνα γλωσσικής καταγραφής με έμφαση στη διαχρονία και συγχρονία της διαλέκτου (Μονογραφία (Μελέτες 2009), Κοινωφελές Ίδρυμα Ι. Σ. Λάτση, 2009, στο http://www.latsis-foundation.org/files/Meletes2009/11.report.pdf).
Η κα Ράλλη, εξάλλου, σε επιστολή της προς τους Διευθυντές των εφημερίδων που αναδημοσίευσαν τη συνέντευξη της κας Σιταρίδου επισημαίνει: «Τα Ρωμαίικα ανήκουν στις νεοελληνικές διαλέκτους, όπως άλλωστε και τα Ποντιακά της Ελλάδας. Δεν είναι Αρχαία Ελληνικά. Η απευθείας σύνδεση της σημερινής γλωσσικής κατάστασης των Ρωμαίικων με την αρχαιότητα, χωρίς να λαμβάνεται υπ’όψιν η υπερδισχιλιετής ενδιάμεση γλωσσική ιστορία, δεν ωφελεί αλλά βλάπτει την ελληνική γλώσσα και την αντίληψη που έχουν για αυτήν Έλληνες και ξένοι.» Βλ. αναλυτικά, συνημμένο αρχείο.
Μακριά από εμάς (τους δημιουργούς και όσους συντηρούν τον δικτυακό τόπο της Πύλης) απόψεις που αναπαράγουν ή συντηρούν α-ιστορικές απόψεις περί γλώσσας και γλωσσικής συνέχειας. Βέβαια, η ενότητα "Τύπος" στην "Ενημέρωση" αφήνει κάποια περιθώρια και για την αναμετάδοση μη επιστημονικών- ή όχι άκρως τεκμηριωμένων- θέσεων, οι οποίες δεν σχολιάζονται πάντα, αλλά αφήνονται στην κρίση του χρήστη-αναγνώστη. Και αυτό γιατί επιδίωξή μας είναι να αποτελεί η Πύλη πεδίο διαλόγου και όχι χώρο κλειστού περιεχομένου, ποτέ όμως σε βάρος της επιστημονικής εγκυρότητας.
Σχετικά, λοιπόν, με το συγκεκριμένο θέμα ανοίγουμε τον διάλογο και περιμένουμε τις συμβολές όλων όσοι ασχολούνται συστηματικά με τις νεοελληνικές διαλέκτους. Η ύπαρξη στην Πύλη ολόκληρης σχετικής θεματικής ενότητας επιβεβαιώνει τη σημασία που αποδίδουμε σε αυτή τη διάσταση ποικιλότητας της ελληνικής γλώσσας.
Η επιστολή της κας Ράλλη
Αγγελική Ράλλη, Καθηγήτρια Γλωσσολογίας
Διευθύντρια Εργαστηρίου Νεοελληνικών Διαλέκτων
Τμήμα Φιλολογίας
Πανεπιστήμιο Πατρών ralli@upatras.gr
Πάτρα, 14/1/2011

Θέμα: Ρωμαίικα

Kύριε Διευθυντά,
Είναι θαυμάσιο ότι αποφάσισαν επιτέλους τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να ασχοληθούν με το θέμα των νεοελληνικών διαλέκτων και ιδιαίτερα με αυτές που ομιλούνταν (και εντοπίζονται ακόμα) στην Τουρκία, οι οποίες τείνουν δυστυχώς να εξαφανιστούν. Κίνητρο ήταν μια συνέντευξη που έδωσε η ελληνίδα γλωσσολόγος Ιωάννα Σιταρίδου στη βρετανική εφημερίδα Independent, με αφορμή την ενασχόλησή της με τα Ποντιακά της περιοχής του Όφι, τα επονομαζόμενα «Ρωμαίικα». Πράγματι, είναι ιδιαίτερα σημαντικό μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, όπως είναι το Cambridge, να χρηματοδοτούν τέτοιου είδους έρευνες.
Στα διάφορα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών υπάρχουν όμως και ανακρίβειες, που για την επιστημονική τάξη των πραγμάτων καλό είναι να επισημανθούν. Διαφορετικά, το ευρύ κοινό μένει με εσφαλμένες εντυπώσεις για ένα θέμα που αφορά την πολύπαθη ελληνική γλωσσική κληρονομιά.
1. Η ύπαρξη της Ρωμαίικης διαλέκτου, και της ποντιακής καταγωγής εθνότητας που την ομιλεί στην περιοχή του Όφι, είναι γνωστή εδώ και πολλά χρόνια. Δεν πρόκειται για τωρινή ανακάλυψη. Ενδεικτικά αναφέρω το βιβλίο του Asan Ömer Ο Πολιτισμός του Πόντου (Μετάφραση Αγγέλα Φωτοπούλου, γενική επιμέλεια και μετάφραση λεξικού και σημειώσεων γραμματικής Σοφία Ιωαννίδου και Χρυσούλα Παπαδοπούλου. Θεσσαλονίκη: Αφοι Κυριακίδη 1998 [Πρωτότυπο Asan Ömer Pontus Kültürü. Mayıs 1996]).
2. Η Ρωμαίικη είναι μια τοπική παραλλαγή της Ποντιακής. Έχει ήδη μελετηθεί (και μελετάται ακόμα, βλ. Έρευνα Ρεβυθιάδου & Σπυρόπουλου, Ιστοσελίδα Ιδρύματος Λάτση) με βάση τη γλώσσα των χριστιανικών πληθυσμών που έφυγαν από τη συγκεκριμένη περιοχή και εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Μακεδονίας. Ο λόγος για τον οποίο δεν έχει επαρκώς προσεγγισθεί και με βάση τη γλώσσα των μουσουλμάνων ελληνοφώνων που παρέμειναν στον Όφι δεν ήταν η άγνοια της υπάρξεώς τους, αλλά η αρνητική και απαγορευτική στάση της Τουρκίας απέναντι σε «εθνικά»/«γλωσσικά» θέματα συνδεδεμένα με την Ελλάδα. Οι λίγες διαφορές που παρουσιάζει η επιτόπια Οφίτικη Ποντιακή των μουσουλμάνων από αυτήν που μεταφέρθηκε στην Ελλάδα οφείλονται κυρίως στη μακροχρόνια και εντονότερη επαφή των τελευταίων με την τουρκική γλώσσα.
3. Τα Ρωμαίικα ανήκουν στις νεοελληνικές διαλέκτους, όπως άλλωστε και τα Ποντιακά της Ελλάδας. Δεν είναι Αρχαία Ελληνικά. Η απευθείας σύνδεση της σημερινής γλωσσικής κατάστασης των Ρωμαίικων με την αρχαιότητα, χωρίς να λαμβάνεται υπ’όψιν η υπερδισχιλιετής ενδιάμεση γλωσσική ιστορία, δεν ωφελεί αλλά βλάπτει την ελληνική γλώσσα και την αντίληψη που έχουν για αυτήν Έλληνες και ξένοι.
4. Είναι αποδεδειγμένο ότι όλες οι νεοελληνικές διάλεκτοι ανάγονται στην Ελληνιστική Κοινή, με μόνη εξαίρεση τα Τσακώνικα, για τα οποία υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι αποτελούν εξέλιξη της Δωρικής διαλέκτου της Λακωνίας (βλ. Ν. Κοντοσόπουλος: Διάλεκτοι και Ιδιώματα της Νέας Ελληνικής. Αθήνα: Γρηγόρης 2001).
5. Στοιχεία και δομές της Αρχαίας Ελληνικής, που δεν απαντούν στην Κοινή Νεοελληνική, υπάρχουν στις περισσότερες νεοελληνικές διαλέκτους, σε άλλες λιγότερο και σε άλλες περισσότερο. Σε σχέση με το απαρέμφατο, είναι γνωστό ότι όχι μόνον η Ποντιακή αλλά και οι ελληνικές διάλεκτοι της Κάτω Ιταλίας διασώζουν την τελευταία φάση της ύπαρξής του. Το απαρέμφατο δεν εξαφανίστηκε «απότομα» μαζί με την Αρχαία Ελληνική, αλλά σταδιακά, και ορισμένες συντάξεις του διατηρούνταν μέχρι και τη Μεσαιωνική περίοδο. Την τελευταία αυτή φάση (περίπου γύρω στον 15ο αι.) διασώζουν οι πλέον περιφερειακές διάλεκτοι της Ελληνικής, Ποντιακή και Κατωιταλική, καθώς είναι η χρονική στιγμή κατά την οποία για ιστορικούς λόγους αποκόπηκαν οριστικά από τις γλωσσικές εξελίξεις του κυρίως κορμού της ελληνικής γλώσσας. Εξάλλου, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ακόμα και η Κοινή Νέα Ελληνική διασώζει απομεινάρια του απαρεμφάτου: οι ρηματικοί τύποι που συνοδεύουν το βοηθητικό ρήμα στο σχηματισμό του παρακειμένου και του υπερσυντελίκου (π.χ. έχω λύσει, είχα λύσει) είναι εξελίξεις του απαρεμφάτου, αλλά και κοινές λέξεις, όπως το φαΐ, το φιλί, αποτελούν «απολιθωμένα» απαρέμφατα (από τα αρχαία φιλεῖν, φαγεῖν).
6. Οι απαρεμφατικές δομές στα Ρωμαίικα είναι γνωστές στους επιστήμονες από το τέλος του 19ου αιώνα και αναφέρονται ήδη στα έργα των Μ. Deffner («Die Infinitive in den pontischen Dialekten und die zusammengesetzten Zeiten im Neugriechischen». Monatsberichte den Königlich Preussischen Akademie de Wissenschaften zu Berlin. Aus dem Jahre 1877, 191-230. Berlin) και Ι. Παρχαρίδη (Γραμματική της Διαλέκτου Τραπεζούντος: Περί Επιθέτων, Αντωνυμιών και Βαρυτόνων Ρημάτων. Χειρόγραφο 335. Κέντρο Ερεύνης Ελληνικών Διαλέκτων και Ιδιωμάτων, Ακαδημία Αθηνών, 1880).
Καλό θα ήταν ο εκάστοτε δημοσιογράφος να ελέγχει τις πληροφορίες που μεταδίδει πριν δημοσιεύσει ένα άρθρο επιστημονικού ενδιαφέροντος, έστω και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση η πρώτη προσέγγιση του θέματος υπήρξε στη βρετανική εφημερίδα Ιndependent. Είναι φαιδρό να δίνεται η εντύπωση ότι πρόκειται για ανακάλυψη ενός λαού που ομιλεί μια γλώσσα πολύ κοντά στα Αρχαία Ελληνικά. Είναι επίσης αντιδεοντολογικό να μην αναφέρονται μελετητές που ασχολούνται με τους Μουσουλμάνους Πόντιους και τη γλώσσα τους τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά αναφέρω τον τ. καθηγητή του Πανεπιστημίου της Oξφόρδης Peter Mackridge, του οποίου το δημοσιευμένο έργο αναφορικά με τα Ρωμαίικα χρονολογείται από το 1987 («Greek Speaking Moslems of North-East Turkey: Prolegomena to a Study of the Ophitic Sub-dialect of Pontic». Byzantine and Modern Greek Studies 11: 115-137). Όσο για την ιστορία του απαρεμφάτου, έχει μελετηθεί διεξοδικά τις τελευταίες δεκαετίες, και μάλιστα με χρήση δεδομένων της Ποντιακής διαλέκτου, από τους B. Joseph (Morphology and Universals in Syntactic Change: Evidence from Medieval and Modern Greek. Garland Publishers 1978) και Ρ. Mackridge («The Medieval Greek Infinitive in the Light of Dialectal Evidence», στο Studies in Honour of Robert Browning, επιμ. Κ. Konstantinides. Βενετία 1997).

Ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Αγγελική Ράλλη
Καθηγήτρια Γλωσσολογίας

Πηγή:  http://ethnologic.blogspot.com

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Ποντιακή Γνώμη: Φύλλο Δεκεμβρίου 2010


Φύλλο Δεκεμβρίου 2010
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ: Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρόβλημα της ανθρωπότητας: ο νέος ολοκληρωτισμός!
«Με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από το ζήτημα της τραγικής οικονομικής κατάστασης στην οποία έχει περιπέσει η Ελλάδα και της ενδεχόμενης χρεοκοπίας της, αισθάνομαι την ανάγκη να αναφερθώ σε ένα θέμα. Το θέμα αυτό σχετίζεται με τη διαχείριση-διακίνηση των κεφαλαίων παγκοσμίως.
Έχουν δημιουργηθεί πανίσχυροι υπερεθνικοί-υπερκρατικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί, που οδηγούν την ανθρωπότητα στην καταστροφή και προετοιμάζουν έναν ιδιότυπο παγκόσμιο ολοκληρωτισμό. Η Ελλάδα, παρότι έχουν τεράστιες ευθύνες οι λαϊκιστές πολιτικοί και οι συνδικαλιστές, που παρέσυραν-παγίδεψαν τον ελληνικό λαό και κατέστησαν τη χώρα εύκολο θύμα, είναι στα νύχια αυτών των μηχανισμών και είναι πολύ δύσκολο να γλυτώσει τα επόμενα χρόνια, εκτός κι αν ο λαός δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για κάτι τέτοιο.
Αυτοί οι μηχανισμοί είναι παγκόσμια απειλή και πρέπει η παγκόσμια κοινότητα να λάβει τα μέτρα της.
Φυσικά, είναι ένα θέμα για το ποια άτομα στελεχώνουν αυτούς τους μηχανισμούς και αν κινούνται με βάση κάποιο διαβολικό κεντρικό σχέδιο. Δεν πιστεύω ότι τα στελέχη αυτών των μηχανισμών προέρχονται αποκλειστικά από ένα μόνο έθνος, όπως υποστηρίζουν και διακινούν ορισμένοι. Το ζήτημα είναι ευρύτερο και κατά την άποψή μου υπάρχει ένα ευρύτερο θέμα επικράτησης μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας-κοσμοθεωρίας στην παγκόσμια κοινότητα.
Δυστυχώς, αντί των δημοκρατικών ιδεωδών και των ιδεωδών της ηθικής και του δικαίου, επικράτησε η ιδεολογία της αδηφάγου κερδοσκοπίας, του τόκου και της σύνθλιψης του συνανθρώπου στη λογική εξυπηρέτησης του κέρδους. Αυτό είναι η ρίζα του προβλήματος και αυτό εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι, ανεξαρτήτως εθνικής και θρησκευτικής καταγωγής.
Πάντως, τα πανεπιστήμια, που πρέπει να αποτελούν προπύργια ελεύθερης σκέψης και επιστημονικής έρευνας, αντί για άντρα ηθικού ξεπεσμού και παρανομίας που έχουν καταντήσει, θα πρέπει να ερευνήσουν το θέμα με επιστημονικούς όρους και με όρους προστασίας της κοινωνίας, της πατρίδας και της ανθρωπότητας και να επαναφέρουν στο προσκήνιο τις ιδέες της δημοκρατίας, της ηθικής, του σεβασμού του συνανθρώπου. Τα πανεπιστήμια και ο επιστημονικός κόσμος θα πρέπει να αποτελέσει πρωτοπόρα δύναμη, να δώσει τα ιδεολογικά και πολιτικά εναύσματα για να εργαστεί συνολικά η κοινωνία στην κατεύθυνση δημιουργίας μιας νέας ιδεολογίας-κοσμοθεωρίας, που θα εξουδετερώσει την επικρατούσα, η οποία, επαναλαμβάνω, οδηγεί την ανθρωπότητα στον γκρεμό και προετοιμάζει έναν νέο, ιδιότυπο ολοκληρωτισμό για μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας.
Στο χέρι μας είναι να δημιουργήσουμε και πάλι την ελπίδα για την κοινωνία και την ανθρωπότητα.»

Τ’ Εμέτερα:
Τα κλειδιά της λύσης του Σάββα Καλεντερίδη
«…Εμείς από την πλευρά μας θα σημειώσουμε την απροθυμία πολύ σημαντικών προσωπικοτήτων, με περγαμηνές για τις επιδόσεις τους στην επιστήμη και στο χώρο που δραστηριοποιούνται και με καταξίωση στην κοινωνία, να εμπλακούν σε αυτό που λέγεται «οργανωμένος ποντιακός χώρος», με φωτεινές εξαιρέσεις τον καθηγητή Γιώργο Παρχαρίδη και τον επιχειρηματία και βουλευτή της ρωσικής Δούμας Ιβάν Σαββίδη. Οι λόγοι για τους οποίους προσωπικότητες του βεληνεκούς των δυο προαναφερθέντων αποφεύγουν να εμπλακούν στο χώρο είναι προφανείς και δεν θέλουμε να τους αναφέρουμε, για να μην θυμίζουμε οικεία κακά στους αναγνώστες μας… Σ’ αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει ο Ελληνισμός, το στοίχημα και στο Ποντιακό θα κερδηθεί μόνον όταν ενεργοποιηθεί το σύνολο της κοινωνίας και αποφασίσουν να συνεισφέρουν ενεργά στους αγώνες καταξιωμένες και άφθαρτες προσωπικότητες με κύρος και περγαμηνές. Η λύση είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες και τα κλειδιά της λύσης τα κρατούν στα χέρια τους, προς το παρόν, ο Γιώργος Παρχαρίδης και ο Ιβάν Σαββίδης. Εμείς ελπίζουμε να ομονοήσουν και να πράξουν το καλύτερο, για το κοινό συμφέρον.»

Σελ. 2
Ήθη και έθιμα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Φώτων στον Πόντο, του Κώστα Μαυρόπουλου

Σελ. 3 Πολιτική
Κυνική ομολογία-σοκ Τούρκου στρατηγού: «Εμείς καίγαμε τα τζαμιά στην Κύπρο για να ξεσηκώσουμε τους Τούρκους κατά των Ελλήνων!» (SigmaLive)
Χαλίλ Μπερκτάι, ο Τούρκος που έσπασε το ταμπού της Γενοκτονίας, Συνέντευξη στον Αχ. Χεκίμογλου

Σελ. 4-5 Πολιτική
Καλή τύχη, Ελλάδα! Η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, η γεωπολιτική συνείδηση του Έλληνα και η επικείμενη «εθνική συνεννόηση», του Σάββα Καλεντερίδη
Κοιτάσματα ελπίδας για φυσικό αέριο στον ελλαδικό χώρο. Η σύσταση φορέα που θα αναλάβει την έρευνα πυροδότησε σενάρια, της Xρύσας Λιάγγου, Καθημερινή

Σελ. 6-7 Ιστορία-Πολιτική
Οι Χαλδαίοι σε κίνδυνο. Ένας από τους αρχαιότερους λαούς της Μεσοποταμίας κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Καταστρέφονται οι εκκλησίες των Ασσυρίων Νεστοριανών στο Χακιάρι, DIHA
Αρμένιοι Κρυπτοχριστιανοί του Ντέρσιμ! Τουρκικά Νέα, Χαμπερβακτίμ
Δικαίωση Αρμενίων στην Καλιφόρνια, του Γ. Σκαφίδα, ΕΘΝΟΣ
Το Εβραϊκό Λόμπι υπέρ της αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Αρμενίων, http://asbarez.com, http://news.am
Επιστροφή μετ’ εμποδίων στην Ίμβρο. Τα τελευταία χρόνια, νέοι από όλο τον κόσμο εγκαθίστανται στο νησί, διασφαλίζοντας τη συνέχιση της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας, της Δώρας Aντωνίου, Καθημερινή

Νοσταλγικά επαγγέλματα σε Ίμβρο και Τένεδο, Έρευνα Τούρκου Καθηγητή Πανεπιστημίου Ριντβάν Γιούρτσεβεν, με μοναδικό σκοπό να αναδείξει την πολιτιστική αξία και τη συμβολική σημασία των παραδοσιακών επαγγελμάτων, ΑΠΕ


Σελ. 8-9 Πολιτική
Οι Ευρωβουλευτές μας και εμείς! του Κώστα Κούση
Στις Βρυξέλλες οι «Τούρκοι Δ. Θράκης»!, Ειδικού Συνεργάτη, http://www.elzoni.gr
Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας θα πρέπει να υπογράψει και η Τουρκία
Η νέα γεωπολιτική στρατηγική της Τουρκίας και τα εθνικά μας συμφέροντα, του Σάββα Καλεντερίδη, Στρατιωτική ισορροπία, τ. 10

Σελ. 10-11 Ο Πόντος σήμερα
Παρευξείνιος Αυτοκινητόδρομος: Ένα φιλόδοξο έργο
Ειδήσεις από τη ζωή των σημερινών κατοίκων του Πόντου, με την επιμέλεια του Σάββα Καλεντερίδη
Πατρίδα μ’, Μαυροθάλασσα, πανάρχαια πατρίδα…, του Θωμά Ακριτίδη, Λευκότοπος Σερρών

Σελ. 12-13 Η καθ’ ημάς Ανατολή
Η Κιλικία της Μικράς Ασίας, του Αντώνη Καζαντζόγλου
Στο σφυρί η πιο παλιά ορθόδοξη εκκλησιά στην Προύσα Τουρκίας, Χουριέτ

Σελ. 14 Πολιτισμός
Το ιστορικό της εμφάνισης των «Μωμόγερων» στο αρχαίο θέατρο της Εφέσου, του Σάββα Καλεντερίδη
Συναυλία λύρας από νέους Τραπεζούντιους και Θεσσαλονικείς!, τουρκική εφημερίδα ΖΑΜΑΝ, μετάφραση Εύης Σαρρίδου

Σελ. 15-18 Ποντιακά δρώμενα σε Ελλάδα και εξωτερικό, από τον Θεόφιλο Κωτσίδη

Σελ. 20 Πολιτισμός
Παρουσίαση του βιβλίου «Ο Ζώρας του Πόντου». Ένα ιδιότυπο μνημόσυνο παρουσία 800 φίλων του.

Καλή ανάγνωση! «Π.Γ.»

Δελτίο ειδήσεων στα Ποντιακά


Μια απολύτως ζωντανή γλώσσα θα ακούγεται πλέον από τη zougla.gr
Οι κυριότερες ειδήσεις από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο θα εκφωνούνται και θα προβάλλονται μέσω της zougla.gr τώρα και στην ποντιακή διάλεκτο.
Καθημερινά, στις 18:00, οι αναγνώστες της μεγαλύτερης ηλεκτρονικής εφημερίδας έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν ένα ξεχωριστό και μοναδικό δελτίο ειδήσεων.
Το μόνο που πρέπει να κάνουν οι αναγνώστες και ακροατές της zougla.gr είναι να πατήσουν το κόκκινο κουμπί WEB TV, που βρίσκεται στην κάτω πλευρά του player (βλέπε και φωτογραφία).
Στη συνέχεια θα μεταφερθείτε στο περιβάλλον της WEB TV της zougla.gr, από όπου μπορείτε να επιλέξετε το δελτίο ειδήσεων στα Ποντιακά, επιλέγοντάς το από τη λίστα τίτλων στο δεξιό τμήμα της οθόνης.
Η ιστορική σημασία της ποντιακής γλώσσας
Την ποντιακή διάλεκτο μιλούν στις μέρες μας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην περιοχή του Πόντου.

Πρόκειται για ένα γλωσσικό μόρφωμα, το οποίο θεωρείται ότι προέρχεται από την τοπική όψιμη Ελληνιστική Κοινή σε χώρο, με ιωνικό υπόστρωμα. Στη χώρα μας μιλιέται σήμερα σε διάφορες περιοχές, σε μεγαλύτερο βαθμό στη Μακεδονία (π.χ. Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Δράμα, Πτολεμαΐδα).
Προσωπικότητες των γραμμάτων, όπως ο Μανώλης Τριανταφυλλίδης, εξήραν τον ρόλο της ποντιακής διαλέκτου, καθώς αποτελεί ένα ζωντανό συνδετικό κρίκο με τις αρχαιοελληνικές γλωσσικές ιδιολέκτους.
Με βάση την ταξινόμηση που έκανε ο ίδιος ο Τριανταφυλλίδης, ο οποίος στηρίχθηκε κυρίως στην εγγύτητα προς τη Νεοελληνική Κοινή, μπορούμε να διακρίνουμε τρεις ομάδες ιδιωμάτων εντός της διαλέκτου: α) οινουντιακά ιδιώματα (με αυξημένη νεοελληνική επίδραση μέσω της Κωνσταντινουπόλεως), β) τραπεζουντιακά ιδιώματα (μικρότερη νεοελληνική επίδραση) και γ) χαλδιώτικα ιδιώματα (με αυξημένη τουρκική επίδραση).
Παράλληλα, υπάρχουν αναφορές, όπως η πρόσφατη, το 1996, του Τούρκου συγγραφέα Ομέρ Ασάν, σχετικά με την ύπαρξη σημαντικού αριθμού μουσουλμάνων ομιλητών της γλώσσας στον σύγχρονο Πόντο.
Σύμφωνα με τον παραπάνω συγγραφέα, ο οποίος είναι επίσης ομιλητής της Ποντιακής, σήμερα στον Πόντο η γλώσσα μιλιέται από τουλάχιστον 300.000 άτομα σε περίπου 60 χωριά της περιοχής της Τραπεζούντας, αλλά και αλλού, από εσωτερικούς μετανάστες της Τουρκίας.
Ο καθηγητής Νέας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Πίτερ Μάκριτζ, περιγράφει τα ελληνικά της περιοχής του Όφεως της Τραπεζούντας ως υποδιάλεκτο της Ποντιακής, η οποία περιέχει ανεπτυγμένο αρχαίο ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά και αρχαία γραμματικά χαρακτηριστικά.

Προσωπικότητες και ορόσημα
Όταν αναφέρεται κανείς στον Πόντο και ιδιαίτερα στην ποντιακή διάλεκτο, στον νου του έρχονται εικόνες από την ιστορική εκκλησία της Παναγίας Σουμελά, τόσο στην Τραπεζούντα όσο και από τη νεότερη εκδοχή της, τη Νέα Παναγία Σουμελά, που βρίσκεται στις πλαγιές του Βερμίου, στην Καστανιά του Νομού Ημαθίας.
Επιπλέον, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τους ήχους της ποντιακής λύρας, συμβόλου του αγώνα των Ποντίων για την ανεξαρτησία, αλλά και τους ποντιακούς χορούς, όπως το κότσαρι, ο πυρρύχιος, η μιτερίτσα και το τικ, των οποίων οι ρυθμοί παραπέμπουν στις μουσικές ορχήσεις και τις μελωδίες της αρχαίας Ελλάδας.
Παράλληλα, σπουδαίες προσωπικότητες στον χώρο της μουσικής, όπως ο Χρύσανθος και ο Στέλιος Καζαντζίδης, άφησαν τη δική τους σφραγίδα στο ελληνικό τραγούδι και ανέδειξαν μέσα από τις συνθέσεις τους την ποντιακή διάλεκτο.

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Κεραυνοί του Προέδρου για τις γενοκτονίες

«Κατακρεουργηθήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο»

Με νέα, ευθεία αναφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια στο ρόλο που έχει διαδραματίσει η Τουρκία στην ιστορία της Ελλάδας και της Αρμενίας -«κατακρεουργηθήκαμε από τον ίδιο βάρβαρο»- και την ευχή η Άγκυρα να ανταποκριθεί στις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για την οικοδόμηση μιας νέας σχέσης, ξεκίνησε η διευρυμένη συνάντηση των αντιπροσωπειών Ελλάδας και Αρμενίας, στο πλαίσιο της επίσημης επίσκεψης του Αρμένιου προέδρου, Σερζ Σαρκισιάν, στην Αθήνα.
Ο Κάρολος Παπούλιας σημείωσε ακόμη ότι, αν η Ελλάδα δεν είχε «το οικονομικό βάρος της ισορροπίας των εξοπλισμών, δεν θα είχε ανάγκη το ΔΝΤ» και συνέχισε: «Δίνουμε τα περισσότερα χρήματα από όλους τους συμμάχους μας στους εξοπλισμούς και αυτό είναι άδικο για έναν ειρηνικό λαό. Ελπίζουμε όμως».
Ο κ. Σαρκισιάν αναφέρθηκε και αυτός στην Τουρκία, κάνοντας λόγο για "δύσκολους γείτονες και δύσκολα προβλήματα", για γείτονες οι οποίοι "συνεχίζουν να ομιλούν με τον τόνο της θέσης ισχύος, συνεχίζουν, όπως πάντα, να διεκδικούν τα πάντα και πάρα πολύ γρήγορα μάλιστα". Ο Αρμένιος πρόεδρος τόνισε ωστόσο ότι "οι καιροί άλλαξαν" και προσέθεσε: "Έχουμε δικές μας επιθυμίες και οράματα για το μέλλον των χωρών μας".
"Εμείς απλώνουμε το χέρι προς όλους, θέλουμε να είμαστε φίλοι με όλους, αλλά περιμένουμε από αυτούς ειλικρίνεια και θέληση συνεργασίας", σημείωσε ακόμη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε μια έμμεση αναφορά στην Τουρκία.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Αρμενίας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του λαού του για την αρωγή που έχει προσφέρει η Ελλάδα, αλλά και επειδή, όπως είπε, "ένα σημαντικό κομμάτι του λαού μας, όταν εκδιώχθηκε από την πατρίδα, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου βρήκε δεύτερη πατρίδα". Σημείωσε ακόμη ότι Αρμένιοι και Έλληνες "έχουν υποφέρει στη διάρκεια της ιστορίας και έχουν διανύσει μακρές περιόδους από κοινού".
Ακόμη, ο Αρμένιος πρόεδρος ανέδειξε ως προϋποθέσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και την αποκατάσταση αρμονικών σχέσεων με τους γείτονες.   
Πρώτο Θέμα

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Ερζερούμ 1921... Ερζερούμ 2011: Σαν σε νεοναζιστική συνάντηση στο Άουσβιτς...

 
Διηγείται ο πατέρας της μάνας μου, Γιάννης Πεϊμανίδης (1898-1968).
Ερζερούμ. Τάγματα εργασίας (βλέπε θανάτου) του Τουρκικού στρατού:
" Σο Ερζερούμ εδέβασαμε τη κόλασης τα βάσανα. Κάθαν ημέραν βάσανα, κάθαν ημέραν πόνεα και πολλά λείμψανα. Τ' ιφτεάρεα εδούλευαν κι ένοιγαν ταφία.... Όσοι επόρεσαν και έφυγαν κρυφά, εγομώθαν σα ρασία κιάν' και εγλύτωσαν το θάνατον, αμα οι Τούρκ' εγένταν ανήμερα θερία. Ερούζ'ναν σα Ρωμαίικα τα χωρία κιάν', εταλάνευαν τ' οσπίτεα και εράευαν να ευρήκ'νε κρυμμέντς κατσάκηδες. Εσκότωναν αγούρτς, ατίμαζαν γυναίκ΄ς και κορίτσεα. Επαίρναν ήνταν καλόν εύρηκαν, εδούναν φωτίαν και έκαιγαν τ΄οσπίτεα.
  Ήντσαν 'κι επήεν σο Τουρκικόν στρατόν και σα εξορίας σο Ερζερούμ και αλλού, 'κι επορεί να εγροικά ντο έτον τ΄"Αμελέ Ταπουρού"...
 

Νεοελληνική μετάφραση:
" Στό Ερζερούμ τραβήξαμε τα βάσανα της κόλασης. Κάθε μέρα βάσανα, κάθε μέρα πόνοι και πολλά λείψανα. Τα φτυάρια δούλευαν και άνοιγαν τάφους....Όσοι μπόρεσαν κι έφυγαν κρυφά, τρέξαν στα βουνά και γλύτωσαν το θάνατο, αλλά οι Τούρκοι γίνονταν ανήμερα θεριά. Επέδραμαν στα Ελληνικά χωριά, ανακάτωναν τα σπίτια κι έψαχναν να βρούν κρυμμένους φυγάδες. Σκότωναν τα αγόρια και ατίμαζαν τις γυναίκες και τα κορίτσια. Έπαιρναν ότι καλό εύρισκαν, έβαζαν φωτιά και έκαιγαν τα σπίτια.
  Όποιος δεν πήγε στον Τουρκικό στρατό και στις εξορίες στο Ερζερούμ και αλλού, δεν μπορεί να καταλάβει τι ήταν τα "Αμελέ Ταπουρού" ("Τάγματα Εργασίας)...

Αν δεν ξέρετε που πάτε, κύριε Παπανδρέου, είστε ασυγχώρητος... Σας πληροφορώ ότι πρόκειται για νεοναζιστική συγκέντρωση στο Άουσβιτς..
Αν πάλι ξέρετε που πάτε, τότε είστε δυό φορές ασυγχώρητος...
Είθε
ο αχός απ' το ποτάμι του αίματος των πεθαμένων να μην σας αφήσει ούτε στιγμή ήσυχους να κάνετε το συνέδριό σας στο Ερζερούμ...
Γιώργος Πολυχρονίδης

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Η τοπική κοινωνία για τα τεκταινόμενα στην Παναγία Σουμελά. Να τους ακούσουμε!

ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΒΕΡΟΙΑΣ
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΝΕΒΑΛΛΕ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΓΙΑ ΟΡΙΣΜΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ


ΝΑ «ΑΝΟΙΞΕΙ» ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ ΩΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΙΚΟ» ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Για ακόμη μία φορά επιχειρήθηκε, αυτή τη φορά όχι με αίτηση του κ. Τανιμανίδη αλλά του Μητροπολίτη Βέροιας, να ορισθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας, στην τελευταία μάλιστα συνεδρίασή του (20-12-10) εκπρόσωπος του Δήμου στο Ίδρυμα Π. Σουμελά, παρά το γεγονός ότι μόλις προ 3,5 μηνών (31-8-2010) το ίδιο Δημοτικό Συμβούλιο καταδίκασε ομόφωνα τις παράνομες μεθοδεύσεις του Ιδρύματος Σουμελά και την παράνομη όρκιση του κ. Πετρίδη από το Μητροπολίτη Βέροιας, ως εκπροσώπου του Δήμου Βέροιας προτού καν το ορίσει το Δημοτικό Συμβούλιο, προκαλώντας την αγανάκτηση όλων των Δημοτικών Συμβούλων, θέμα το οποίο κυριάρχησε και σε όλα τα πρωτοσέλιδα των τοπικών εφημερίδων.
Το περίεργο αυτή φορά είναι ότι την αίτηση για ορισμό εκπροσώπου υπέγραψε ο ίδιος ο Μητροπολίτης σε έγγραφο με τα διακριτικά στοιχεία του Ιδρύματος Σουμελά, αλλά με την ιδιότητα του Μητροπολίτη, και όχι του μέλους του Δ.Σ. του Ιδρύματος ή άλλη ιδιότητα, γεγονός πρωτοφανές για Μητροπολίτη. Επίσης περίεργο είναι το γεγονός ότι η αίτησή του Μητροπολίτη για ορισμό του προτεινόμενου εκπροσώπου από το Τοπικό Συμβούλιο Καστανιάς, προηγήθηκε του ίδιου του Τοπικού Συμβουλίου, το οποίο συνεδρίασε μεταγενέστερα και απέστειλε μόλις την ημέρα της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου (20-12-10) την πρότασή του. Το τρίτο περίεργο είναι ότι ο Μητροπολίτης ζήτησε να ορισθεί εκπρόσωπος του Δήμου, όχι στο υφιστάμενο Συμβούλιο του Ιδρύματος που συγκροτήθηκε μόλις 18 ημέρες πριν! δηλαδή στις 2 Δεκεμβρίου, όπως ορίζει το σχετικό ΦΕΚ που απέστειλε ο ίδιος στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά στο …επόμενο Συμβούλιο που «θα» συγκροτηθεί στο μέλλον, με βάση το νέο Κανονισμό που ίδιος πρότεινε στην Ιερά Σύνοδο και προβλέπει τον ίδιο ως Πρόεδρο με αναπληρωτή αυτού και πάλι τον πρόεδρο του Σωματείου Π. Σουμελά Θες/νίκης κ. Τανιμανίδη… Το εύλογο ερώτημα που γεννάται και φυσικά έμεινε αναπάντητο, καθώς δεν παρέστη ο Μητροπολίτης ή εκπρόσωπος της Μητρόπολης, είναι ποιος ο λόγος να ορίσει το Δημοτικό Συμβούλιο εκπρόσωπο στο νέο Δ.Σ. του Ιδρύματος που θα συσταθεί, όταν ακόμη δεν όρισε εκπροσώπους ούτε το Σωματείο Π. Σουμελά Θες/νίκης, αλλά ούτε έγιναν και εκλογές του «Κοινού των Ποντίων» για να γίνει ορισμός των άλλων δύο (2) μελών, ακόμη και αν θεωρηθεί ότι ο Νέος Κανονισμός είναι νόμιμος. Προς τι λοιπόν η σπουδή να ορίσει πρώτος εκπρόσωπο στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο ο Δήμος Βέροιας;
Η κατάσταση άρχισε να θυμίζει και πάλι τη προηγούμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όταν έγινε γνωστό ότι με το έγγραφο του το Τοπικό Συμβούλιο Καστανιάς πρότεινε και πάλι ως αναπληρωματικό μέλος το νυν πρόεδρο κ. Ποταμόπουλο, ενώ ως τακτικό μέλος τον κ. Νισύριο, Δικηγόρο Θες/νίκης, (οι οποίοι ήταν φυσικά απόντες!) ο οποίος μάλιστα αποκαλύφθηκε ότι δεν είναι καν δημότης Βέροιας με τους πολίτες και τους δημοτικούς συμβούλους να φωνάζουν ότι έχουν κι αυτοί σπίτια στη Χαλκιδική ή αλλού, αλλά δεν διανοούνται να εκπροσωπήσουν τον εκεί Δήμο…αλλά και τη Δήμαρχο να επιμένει ότι πρέπει να ορισθεί ο κ. Νισύριος εκπρόσωπος του Δήμου –όπως άλλωστε επέμενε και την προηγούμενη φορά όταν είχε προταθεί ο κ. Πετρίδης- και ότι έχει επισκεφτεί η ίδια το σπίτι του στην Καστανιά… Η ατμόσφαιρα δυναμιτίστηκε περαιτέρω όταν ο κ. Δελαβερίδης αποκάλυψε ότι ο προτεινόμενος ως εκπρόσωπος του Δήμου κ. Νισύριος, έχει εκπροσωπήσει στο παρελθόν το Ίδρυμα σε νομική του υπόθεση…
Μετά τα όσα διαδραματίστηκαν τη λύση έδωσε ο κ. Ορφανίδης, οποίος πρότεινε να αναβληθεί η συζήτηση για τον ορισμό εκπροσώπου και να επανέλθει το νέο Δημοτικό Συμβούλιο σε συνεδρίαση με μοναδικό θέμα όχι μόνο τον ορισμό εκπροσώπου στο Ίδρυμα, αλλά να συζητηθεί συνολικά και διεξοδικά κάθε τι που αφορά το Ίδρυμα. Η πρόταση –την οποία άλλωστε πρότειναν και τα Ποντιακά Σωματεία- υπερψηφίστηκε με 13 ψήφους υπέρ (Τσαπαρόπουλος, Σουμελίδης, Παπαστεργίου, Παυλίδης, Τσιάρας, Τσιαμήτρος, Μαυροκεφαλίδης, Μωυσιάδης, Ορφανίδης, Δελαβερίδης, Σκουμπόπουλος, Παναγιωτίδης, Μαρμαράς) και 3 ψήφους κατά (Μιχαηλίδης, Δάσκαλος, Γιαννουλάκης) ενώ ο κ. Κάκαρης που απουσίαζε, απέστειλε επιστολή δηλώνοντας τη θέση του να μην ορισθεί εκπρόσωπος του Δήμου, για μην νομιμοποιήσει το παράνομο καθεστώς στο Ίδρυμα.

Για το Δ.Σ. της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας

Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Χαράλαμπος Καπουρτίδης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Λάζαρος Κουμπουλίδης

ΕΥΞΕΙΝΟΣ ΛΕΣΧΗ ΒΕΡΟΙΑΣ
Λ. ΠΟΡΦΥΡΑ 1
Τ.Κ. 59100
ΒΕΡΟΙΑ
Τηλ. 2331028356
Fax 2331072060
www.elverias.gr
info@elverias.gr

To Παρίσι εγκαταλείπει τους Αρμένιους

 
 Σφαγές Αρμενίων στην Τραπεζούντα

Le Monde 29.12.10
Μια κυνική διπλωματία
Η τελευταία παράδοση των διπλωματικών τηλεγραφημάτων από το WikiLeaks μας αποκαλύπτει ότι δεν χρειάστηκαν ούτε δύο μήνες στον Nicolas Sarkozy για να προδώσει τις δεσμεύσεις του προς την αρμενική κοινότητα της Γαλλίας σχετικά με τον νόμο της ποινικοποίησης της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων. Την 24η Απριλίου 2007 ο υποψήφιος του UMP (Γκωλικό κόμμα) είχε υποσχεθεί ότι θα υποστηρίξει την κύρωση από τη Γερουσία του κείμενου που έχει ήδη επικυρώσει η γαλλική Εθνοσυνέλευση.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα που δημοσιοποιήθηκε μέσω του WikiLeaks, ο Jean - David Levitte (διπλωματικός σύμβουλος των Ηλυσίων), σε μια επίσκεψη στην Άγκυρα στις 29 Μαΐου 2007, εμπιστεύτηκε στους συνομιλητές του ότι " ο Sarkozy θα εξασφαλίσει ότι το νομοσχέδιο για την γενοκτονία των Αρμενίων, (η άρνηση της οποίας στοιχειοθετεί αδίκημα) θα πεθάνει στη γαλλική Γερουσία." Καταλαβαίνει κανείς καλύτερα την αλαζονεία του παρόντος αρνητισμού που αναπτύσσεται μεταξύ άλλων στο γαλλικό διαδίκτυο μέσω ιστοτόπων που χρηματοδοτούνται από τη κυβέρνηση της Άγκυρας. Ως εκ τούτου αυτή η μάστιγα, που υπηρετεί το πολιτικό σκέλος της γενοκτονίας και που ουσιαστικά συνιστά τη συνέχιση της με άλλα μέσα, όχι μόνο δεν θα διωχθεί από τους υπεύθυνους της δημόσιας τάξης, αλλά θα τυχαίνει και της καλοκάγαθης ουδετερότητας του αρχηγού του κράτους.

Τα συμφέροντα του παντουρκισμού
Τι αξίζουν τα καλά λόγια προς την Αρμενική κοινοτική της Γαλλίας, αλλά και όλη η ρητορική του Nicolas Sarkozy για την Ιστορία και τα διδάγματα της; Ήταν απαραίτητο να δωρίσει στην Άγκυρα αυτό το είδος σήματος; την ίδια στιγμή που στο εσωτερικό της χώρας, επιτέλους! εμφανίζεται ένα κίνημα Τούρκων διανοούμενων με την πρόθεση να ζητήσουν την συγχώρεση των Αρμενίων; Δεν Θα πρέπει λοιπόν να εκπλαγούμε αν στη συνέχεια οι τουρκικές αρχές, φωτισμένες με τέτοια παραδείγματα, χαμογελούν προς την Δύση, ενώ ταυτόχρονα υπέγραφαν συμφωνίες με το Ιράν για την προμήθεια ουρανίου. Πολεμούν κατά του αποκλεισμού της Γάζας ενώ συνεχίζουν, επί δεκαέξι χρόνια, αυτού της Αρμενίας. Απαιτούν από το Ισραήλ μια συγγνώμη για τους εννέα Τούρκους νεκρούς του στολίσκου, τον Ιούνιο, χωρίς ποτέ να έχουν προφέρει μια λέξη λύπης για τα ενάμισι εκατομμύριο σφαγιασμένων Αρμενίων το 1915 και εξυβρίζουν καθημερινά την μνήμη τους.
Καθώς μια ατυχία δεν έρχεται ποτέ μόνη της, αυτή η πληροφορία του WikiLeaks φτάνει μια εβδομάδα μετά ενός άλλου διπλωματικού τηλεγραφήματος, που δημοσιοποιήθηκε από τον ίδιο ιστότοπο, σύμφωνα με το οποίο ο κ. Roland Galharague, ανώτερος αξιωματούχος του Quai d'Orsay (γαλλικό ΥΠΕΞ), εξηγεί στον William Burns, Αμερικανός Υπουργός άμυνας, ότι η ύπαρξη μιας ισχυρής Αρμενικής Κοινότητας στη Γαλλία θα εμπόδιζε τις προτάσεις για την ειρήνη στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ένα ανεξάρτητο Αρμενικό θύλακα που αντιμετωπίζει την εχθρότητα και απειλές πολέμου από τον ζεύγος Τουρκίας-Αζερμπαϊτζάν.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, ποιες είναι αυτές οι ωραίες ειρηνευτικές προτάσεις του Quai d'Orsay (γαλλικό ΥΠΕΞ) που ενδέχεται να διαταράξουν τόσο πολύ τους Γάλλους αρμενικής καταγωγής; Δυστυχώς, τα πάντα δείχνουν ότι η παράδοση, που νομίζαμε ότι είχε εκλείψει, της εγκατάλειψης των Αρμενίων υπέρ των συμφερόντων του παντουρκισμού επανέρχεται ως πολιτική της γαλλικής Δημοκρατίας. Δεν θα κάνουμε εδώ τον απολογισμό των θυμάτων που η θέση αυτή έχει ήδη προκαλέσει. Αλλά πώς να μη αγανακτούμε όταν αυτός ο τύπος πρακτικής παραμένει σε ισχύ μετά από τόσες πολλές συσσωρευμένες δυστυχίες;
Ara Toranian, co-chairman of the Coordinating Council of Armenian Organizations of France (CCAF),
Μετάφραση από τα γαλλικά από τον Christian. για το «Ινφογνώμων Πολιτικά».

Paris lâche les Arméniens
Article paru dans l'édition du 29.12.10
Une diplomatie cynique
a dernière livraison des câbles diplomatiques révélés par WikiLeaks nous apprend qu'il n'aura même pas fallu deux mois à Nicolas Sarkozy pour trahir ses engagements envers la communauté arménienne de France à propos de la loi incriminant le négationnisme du génocide arménien. Le 24 avril 2007, le candidat de l'UMP promettait d'appuyer la ratification par le Sénat de ce texte déjà voté par l'Assemblée nationale.
Or selon un télégramme rendu public par WikiLeaks, Jean-David Levitte (conseiller diplomatique de l'Elysée), en visite à Ankara le 29 mai 2007, a confié à ses interlocuteurs que « Sarkozy s'assurera que le projet de loi du génocide arménien [pénalisant le négationnisme] meure au Sénat français. » On comprend mieux l'arrogance de ce négationnisme, qui se développe notamment sur la Toile française à travers des sites sponsorisés par le gouvernement d'Ankara. Ainsi ce fléau, qui fait office de volet politique du génocide, qui constitue sa continuation par d'autres moyens, ne sera non seulement pas combattu par les responsables de l'ordre public, mais il bénéficiera de la neutralité bienveillante du chef de l'Etat.

Intérêts du panturquisme
Que peuvent bien valoir les belles paroles prononcées à l'endroit de la communauté arménienne de France, mais également toute la rhétorique de Nicolas Sarkozy sur l'histoire, et les leçons qu'il convient d'en tirer ? Etait-il nécessaire de gratifier Ankara de ce type de signal, au moment même où à l'intérieur du pays, enfin, un mouvement d'intellectuels turcs se dessine pour demander pardon aux Arméniens ? Il ne faudra pas s'étonner ensuite qu'éclairées par de tels exemples les autorités turques fassent des sourires à l'Occident tout en signant, comme elles l'ont fait, en mai, des accords pour la livraison d'uranium à l'Iran. Qu'elles combattent le blocus de Gaza tout en pérennisant, depuis seize ans, celui sur l'Arménie. Qu'elles exigent des excuses d'Israël pour les neuf morts turcs de la flottille, en juin, sans jamais avoir prononcé un mot de regret pour le million et demi d'Arméniens exterminés, en 1915, et en outrageant tous les jours leur mémoire.
Un malheur n'arrivant jamais seul, cette information de WikiLeaks vient une semaine après une autre dépêche diplomatique rendue publique par le même site, selon laquelle M. Roland Galharague, haut fonctionnaire au Quai d'Orsay, explique à William Burns, secrétaire américain à la défense, que l'existence d'une forte communauté arménienne, en France, entraverait les propositions susceptibles d'apporter la paix au Haut-Karabakh, une enclave arménienne indépendantiste en butte à l'hostilité et aux menaces de guerre du couple turco-azerbaïdjanais.
La question se pose donc de savoir quelles sont ces belles propositions de paix du Quai d'Orsay qui pourraient bien contrarier à ce point les Français d'origine arménienne. Tout semble hélas indiquer que la tradition qu'on croyait révolue du lâchage des Arméniens au profit des intérêts du panturquisme est en train de reprendre ses droits dans la République. Nous ne ferons pas ici le compte de victimes qu'une telle attitude a déjà provoquées. Mais comment ne pas s'indigner que ce type de pratique soit toujours en vigueur après tant de malheurs accumulés ?
Ara Toranian

ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗΣ: "ΚΑΛΩ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΧΑΡΑΞΕΙ, ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε."

Tο πλήρες κείμενο του Προέδρου της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε. κ. Ιβάν Σαββίδη

Αγαπητοί Φίλοι!
Απευθύνομαι σε όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΙΣΥΠΕ, σε όλους όσους δεν αφήνει αδιάφορους, η μοίρα του πολύπαθου λαού μας.
Όλο αυτό το διάστημα, μετά την επιστροφή μου από την Αθήνα, σκέφτομαι και αναμοχλεύω στη μνήμη μου όλα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν σε εμάς, στο ελληνικό (ποντιακό) κίνημα. Δεν θέλω να ανασκάψω το παρελθόν, πολύ δε περισσότερο να ζήσω με το παρελθόν, δεν θέλω να πω τετριμμένα και να προσπαθήσω με τη δημαγωγία μου να κερδίσω τα μυαλά σας, αλλά παρ΄ όλα αυτά επιτρέπω κάποια ελευθερία στις σκέψεις μου. Ήρθε ο καινούριος χρόνος και όπως συνήθως, την έλευση του καινούριου χρόνου την συνδέουμε με κάποιες καινούριες αναμονές και όπως στην παιδική μας ηλικία, πιστεύουμε στο θαύμα, στην πραγμάτωσή του. Το θαύμα δεν θα έρθει. Είμαστε πολύ περήφανος λαός, δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να ακούσουμε ο ένας τον άλλον. Ακόμη και ο Τζων Στιούαρτ Μπλεκ, στο έργο του, για την Χριστιανική Ιθικότητα έγραψε, ότι "η Φιλανθρωπία είναι αδύνατη, έως ότου οι Έλληνες, γεμάτοι από σοφία και αλλαζονεία, δεν θα καταλάβουν ότι θα πρέπει να γίνουν συγκαταβατικοί και να αναγνωρίσουν τους αγενείς βάρβαρους ως αδελφούς τους".
Προφανώς αυτό είναι το αποτέλεσμα των κύριων προβλημάτων μας.  Σε εμάς, στο εσωτερικό του καθένα μας, δεν υπάρχει φιλία και αλληλοκατανόηση. Το φωτεινότερο κομμάτι του λαού μας βρίσκεται εκτός των προβλημάτων μας και δεν μπορούν και δεν θέλουν να συμμετάσχουν σε ανόητες (χωρίς νόημα) συναντήσεις ή απλά σε συζητήσεις, χωρίς πέρα απ΄ αυτό να κάνουν οτιδήποτε άλλο.
Στο Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχθηκα Πρόεδρος αυτού του οργάνου και νόμισα, ότι με την εκλογή μου έγινε αποδεκτό και το πρόγραμμά μου, που είναι πολύ απλό, "θα πρέπει να σταματήσουμε μόνο να μιλάμε και να περάσουμε σε συγκεκριμένες πράξεις, στο όνομα και για το καλό του λαού μας, ενωμένου και όχι προς χάριν του φιλότιμου κάποιου ξεχωριστού κομματιού του λαού μας".
Ο δρόμος στον οποίο θέλετε να με οδηγήσετε,  είναι δρόμος εξευτελισμού και υποτίμησης των βασικών αξιών μας και θέλω να σας δηλώσω ανοιχτά και τίμια, ότι δεν είναι ο δικός μου δρόμος, αλλά ένας δρόμος στο πουθενά.
Με απασχολούν προσωπικά παγκόσμια ζητήματα και ούτως ή άλλως θα βαδίσω στην κατεύθυνση που μου έχει καθορίσει ο Κύριος και Θεός μου..
Μήπως δεν κατανοείτε, ότι κανένας και ποτέ δεν μπορεί να περιγράψει τα βάσανα και τις κακουχίες του λαού μας;
Ποιός από εσάς, αγαπητοί μου "Πατριάρχες του ελληνικού κινήματος", θα μπορούσε να μας διαβεβαιώσει για το τέλος της ορφάνιας και της θλίψης μας;
Ποιός από εσάς μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η Ελλάδα, είναι η χώρα όλων των Ελλήνων, ακόμη και αυτών που ζούν έξω από τα γεωγραφικά της σύνορα;
Ποιός μπορεί να μας διαβεβαιώσει, ότι τα ελληνικά κοινωνικά κινήματα, επιτέλεσαν πλήρως το χρέος τους;
Γιατί, μετά την συνεδρίαση του Συμβουλίου στην Αθήνα, κάποιοι θεωρούν την απόφαση νίκη, ενώ κάποιοι άλλοι ήττα; Μήπως ο δρόμος μας δεν είναι κοινός; Μήπως δεν έχουμε τους ίδιους σκοπούς στο ελληνικό κοινωνικό κίνημα;
Σας καλώ να δείξουμε σύνεση. Θα πρέπει να συνεννώσουμε όλο το ανθρώπινο δυναμικό μας για την επίλυση κρίσιμων για την επιβίωση ζητημάτων, θα πρέπει να είμαστε μαζί και κανένας δεν έδωσε σε κανένα το δικαίωμα, να κλείνει την πόρτα εισόδου του κινήματός μας. Προσεύχομαι στο Θεό να μην μας αφήσει αντιμέτωπους με τα προβλήματά μας, τον παρακαλώ να μας δώσει ψυχραιμία. Ο λαός μας εκπροσωπείται από κάποια κομμάτια. Μας αρκούν οι δυνάμεις μας για να ενώσουμε τα κομμάτια αυτά; μας αρκούν οι δυνάμεις μας για να αποτρέψουμε το τέλος της υπερχιλιετούς ύπαρξης του ποντιακού λαού και μαζί μ΄αυτόν και της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού συνολικά;
Άν δεν είμαστε ενωμένοι, σημαίνει, ότι ο δρόμος μου είναι διαφορετικός.
Ας με συγχωρέσει ο Θεός, αλλά προφανώς θα αναγκαστώ να αποποιηθώ τις υποχρεώσεις του Προέδρου της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε., καλώντας τους υποστηριχτές των θέσεών μου να αποχωρήσουν από την Οργάνωση αυτή και να κινηθούν προς το σκοπό μας χωρίς να σταματήσουν ούτε μία στιγμή.
Δεχθείτε τις ειλικρινείς μου ευχές για τα Χριστούγεννα και τον Καινούριο Χρόνο και θα ήθελα να σας ζητήσω να με συγχωρήσετε για την ελευθερία της σκέψης μου
Χρόνια σας Πολλά και Ευτυχισμένα με την αγάπη και την ευλογία του Θεού.
Παραμένω πάντα πιστός και αφοσιωμένος στα δίκαια του λαού μας.

1 Ιανουαρίου 2011                                                                             Ιβάν Σαββίδης

Πηγή:  http://bsgreeks.blogspot.com

Τρίτη 4 Ιανουαρίου 2011

Οι μουσουλμάνοι Πόντιοι που μιλούν «ρωμαίικα»

Την πιο... στενή... ζωντανή συγγενή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας πιστεύουν ότι ανακάλυψαν γλωσσολόγοι εντοπίζοντας απομονωμένη κοινότητα μουσουλμάνων στη Μαύρη Θάλασσα, οι οποίοι μιλούν ελληνική διάλεκτο με εντυπωσιακές ομοιότητες με τα αρχαία.
Η Ιωάννα Σιταρίδου, καθηγήτρια στο Κέμπριτζ, μιλάει για γλωσσολογικό χρυσωρυχείο Η Ιωάννα Σιταρίδου, καθηγήτρια στο Κέμπριτζ, μιλάει για γλωσσολογικό χρυσωρυχείο Για «γλωσσολογικό χρυσωρυχείο» κάνει λόγο η καθηγήτρια Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, Ιωάννα Σιταρίδου, η οποία πριν από λίγους μήνες εντόπισε σε χωριά της περιοχής της Τραπεζούντας περίπου 5.000 κατοίκους που μιλούν «ρωμαίικα».
«Ουσιαστικά μιλούν διάλεκτο με λεξιλόγιο και συντακτικό πιο κοντά στην αρχαία παρά στη νέα ελληνική» δηλώνει η κ. Σιταρίδου, μέλος του Συλλόγου για τις Απειλούμενες Γλώσσες και Πολιτισμούς του Κέμπριτζ (CELC), στη βρετανική εφημερίδα «Ιντιπέντεντ».
Οπως σχολιάζει και το βρετανικό δημοσίευμα, πρόκειται για συναρπαστική ανακάλυψη «στην περιοχή όπου ο Ιάσων και οι Αργοναύτες αναζητούσαν το Χρυσόμαλλο Δέρας» καθώς, πέρα από τη γλωσσολογική ιδιαιτερότητα, η κοινότητα αυτή είναι και πολιτισμικά μοναδική. Πρόκειται για μουσουλμάνους που μιλούν ελληνικά, χωρίς όμως να γράφουν, και παίζουν την ποντιακή λύρα. Σημάδι της πολιτιστικής και γεωγραφικής τους απομόνωσης είναι επίσης το γεγονός ότι, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων,τα μέλη της κοινότητας παντρεύονται μόνο με άντρες ή γυναίκες από τα χωριά τους.
Αξιοσημείωτο είναι, σύμφωνα με την κ. Σιταρίδου, ότι, παρά τις χιλιετίες αλλαγών στην κοινωνικοπολιτική ιστορία της ευρύτερης περιοχής, σε αυτή την απομονωμένη βόρειο-ανατολική γωνιά της Μικράς Ασίας οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν ελληνικά. Η μοναδικότητα της διαλέκτου ανοίγει ένα συναρπαστικό παράθυρο στην εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. «Φανταστείτε να μπορούσαμε να μιλήσουμε με άτομα, των οποίων η γραμματική είναι πιο κοντά στη γλώσσα του παρελθόντος. Αυτή είναι η ευκαιρία που μας δίνουν τα "ρωμαίικα"» εξηγεί η κ. Σιταρίδου.
Στο βρετανικό δημοσίευμα υπογραμμίζεται ότι περαιτέρω έρευνα απαιτείται για να αποδειχτεί εάν οι κάτοικοι είναι γνήσιοι απογόνοι των αρχαίων Ελλήνων που δεν δέχτηκαν άλλες επιρροές στο πέρασμα των αιώνων ή αν πρόκειται για απογόνους τοπικών πληθυσμών που υποχρεώθηκαν να μιλούν την ελληνική γλώσσα από τους αρχαίους Ελληνες αποίκους.

Οχι και τόσο... νεκρή γλώσσα

ΤΗΕ INDEPENDENT
Είναι το βασικό πείραγμα που απευθύνεται σε όσους κάνουν κλασικές σπουδές - «Ποιο είναι το νόημα;» «Πού θα μιλήσετε λατινικά ή αρχαία ελληνικά;» Το επιχείρημα ότι είναι «νεκρές γλώσσες», χάνει την ισχύ του, καθώς διαπιστώνεται ότι μια μικρή κοινότητα στη βόρεια Τουρκία μιλά ελληνική διάλεκτο, που περιέργως είναι πολύ κοντά στη γλώσσα του Περικλή, του Πλάτωνα και του Σωκράτη.
Οι κάτοικοι της κοινότητας στη Μαύρη Θάλασσα μιλούν ρωμαίικα και μάλιστα παίζουν και τη λύρα. Αν φορούσαν χιτώνες και σπούδαζαν τους κλασικούς, θα μπορούσαν να ανοίξουν ένα θεματικό πάρκο αρχαίας Ελλάδος και να κάνουν ευτυχισμένους τους καθηγητές κλασικών σπουδών σε όλο τον κόσμο. Η κοινότητα βρίσκεται στην περιοχή, όπου υποτίθεται ότι ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες αναζητούσαν το Χρυσόμαλλο Δέρας. Και, όπως ο Ιάσων, οι γλωσσολόγοι έχουν να διεκπεραιώσουν σημαντικό έργο. Πρέπει να μελετήσουν τη διάλεκτο, την οποία μιλούν περίπου 5.000 άνθρωποι, προτού εξαφανιστεί. Τους ευχόμαστε καλή τύχη. Θέλουμε όμως να τους προτείνουμε κάτι: όσο βρίσκονται στην κοινότητα, μελετώντας τα ρωμαίικα, να ελέγξουν μήπως οι κάτοικοι έχουν στην κατοχή τους τίποτε πολυτελείς χρυσές προβιές...
ΕΝΕΤ

Trabzon köylüsü Sokrat ve Platon'un dilini konuşuyor

İLİŞKİLİ HABERLER
köylüsü Sokrat ve Platon'un dilini konuşuyor
Rumlar'la güzel dostluklar kuruldu
Evde, kahvede tek dil: Romeika

köylüsü Sokrat ve Platon'un dilini konuşuyor

İngiliz Independent gazetesinin haberine göre, 'da 5 bin köylünün halen kullandığı Romeika lehçesi, ünlü filozoflar Sokrat ve Platon'un konuştuğu antik Yunanca'yla yapısal benzerlik taşıyor
'un çevresindeki bir grup köyde konuşulan Rumca lehçenin, artık kullanılmayan antik Yunanca'ya yakın bir dil olabileceği ileri sürüldü. İngiliz Independent gazetesi, konuyla ilgili araştırma yapan Cambridge Üniversitesi'nden filoloji uzmanı 'nun çalışmasına yer verdi. Dilbilimcilerin, 5 bin kadar köylünün konuştuğu Pontus Rumcası'nın bir lehçesi olan Romeika lehçesinin, ünlü filozoflar Sokrat ve Platon'un da konuştuğu antik Yunanca'yla yapısal benzerlikleri olduğuna dair görüşü de haberde yer aldı. YAPISAL BENZERLİK İDDİASI Bugün bilinen diğer Yunan lehçelerinde mastar kullanımının kaybolduğuna dikkat çeken Sitaridou, Romeika lehçesinde yalnızca mastarın olmadığını, aynı zamanda Latin dilleri dışında daha önce gözlemlenmemiş mastara ait ilginç yapılar bulunduğunu ileri sürdü. Bugün Romeika lehçesini konuşanların antik Yunanlar'ın doğrudan torunları mı olduğu, yoksa antik Yunan kolonicilerinin zoruyla onların dillerini kullanan yerli bir halktan mı geldikleri bilinmiyor. YOK OLMA TEHLİKESİ Haberde, yazılı bir formu olmayan Romeika lehçesinin bugün yok olma tehlikesiyle en fazla karşı karşıya olan diller arasında bulunduğu saptaması da yapıldı. Yazıda Romeika lehçesinin yanı sıra, Sitaridou'nun bu lehçeyi konuşanlara dair sosyolojik tespitlerine de yer verildi. Romeika lehçesini konuşanların tamamının Müslüman olduğunu söyleyen Sitaridou, bu insanların son derece içlerine kapalı olduğunu ve topluluk dışı hemen hiç evlilik yapmadığını vurguladı. 'ROMEIKA EYUDUR' Köyde sırtında lahanalarla Romeika dilince türkü söyleyen Fatma Aydın, "Rumca nasıl bir dildir" sorusuna, yöresel şiveyle, "Eyudur" yanıtını veriyor. Eşi Ahmet Aydın ise "Bizim evde Rumcanın dışında başka dil konuşulmaz" diyor.
 

Η αρχαιοελληνική διάλεκτος επιβιώνει στον Πόντο

Τα μέλη μίας απομονωμένης κοινότητας του Πόντου, κοντά στην Τραπεζούντα, μιλούν μια διάλεκτο με εντυπωσιακές ομοιότητες με την αρχαία ελληνική, αναφέρεται σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Ιντιπέντεντ. Η διάλεκτος, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το δημοσίευμα, ονομάζεται «Ρωμέικα».
Το δημοσίευμα της Ιντιπέντεντ αναφέρεται στην ανακάλυψη της καθηγήτριας Γλωσσολογίας του πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, Ιωάννα Σιταρίδου, η οποία πριν από λίγους μήνες εντόπισε σε ορισμένα χωριά της περιοχής της Τραπεζούντας περίπου 5.000 κατοίκους που στην ουσία μιλούν μία διάλεκτο με λεξιλόγιο και συντακτικό πιο κοντά στην αρχαία παρά στη νέα ελληνική.
Το δημοσίευμα μπορεί μεν να συνδυάζει την περιοχή του Πόντου με τον Ιάσονα και την Αργοναυτική εκστρατεία και τις Αμαζόνες, ωστόσο όπως δηλώνει η κα. Σιταρίδου πρόκειται για μια συναρπαστική ανακάλυψη, καθώς πέρα από τη γλωσσολογική ιδιαιτερότητα η κοινότητα αυτή είναι και πολιτισμικά μοναδική. Πρόκειται για μουσουλμάνους που μιλούν ελληνικά και παίζουν την ποντιακή λύρα, ενώ παράλληλα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, μόνο μίας όπως αναφέρει το δημοσίευμα, τα μέλη της κοινότητας παντρεύονται μόνο με άνδρες ή γυναίκες από τα χωριά τους.
Όπως σημειώνεται η μελλοντική έρευνα θα δείξει εάν πρόκειται για γνήσιους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων που με κάποιο τρόπο δεν δέχθηκαν άλλες επιρροές στο πέρασμα των αιώνων ή αν μιλάμε για εναπομείναντα μέλη τοπικού πληθυσμού που υποχρεώθηκε να μιλά την ελληνική γλώσσα από τους αρχαίους Έλληνες αποίκους.
http://www.skai.gr